GPD002 นายยกสงคราม วิริยะ วณิพกช่างซึง

Data No.

Date

Picture(s)

Details

Data No.

Date

Picture(s)

Details

GPD002 นายยกสงคราม วิริยะ

เจอรัลด์ ไดค์ (Gerald P. Dyck) พบกับนายยกสงคราม วิริยะ บรรเลงซึงบนถนนที่ผู้คนสัญจรไปมา จึงได้เชิญเขามายังห้องเรียนที่ว่างของโรงเรียนเชียงรายวิทยาคมเพื่อบันทึกเสียง ชื่อของเขาหมายถึง “สงครามที่สิ้นสุดลง” เขาอธิบายว่าพ่อแม่ตั้งชื่อของเขาเช่นนั้นเพราะเขาเกิดในปี พ.ศ. 2488 (ปีที่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2-ผู้แปล) เขาเป็นนักดนตรีที่มีทักษะแต่มีจุดมุ่งหมายในการเล่นดนตรีเพื่อเลี้ยงชีพของตนและจุนเจือครอบครัว เขาตาบอดตั้งแต่ 1 ขวบ อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ห่างจากตัวเมืองประมาณ 3 กิโลเมตร โดยมีเพื่อนของเขาที่ทำหน้าที่ในการปั่นสามล้อเพื่อเดินทางเข้ามาเป็นวณิพกในเมือง เขากล่าวว่าบางครั้งก็มีการว่าจ้างให้บรรเลงในงานกิจกรรมเฉลิมฉลองในหมู่บ้านของเขาด้วยเช่นกัน ชุดข้อมูลที่นำเสนอนี้ (GPD002) เป็นเพียงการบันทึกเสียงชุดเดียวกับนายยก สงคราม ซึ่งหลังจากนั้นเจอรัลด์ ไดค์ ไม่พบกับนายยก สงคราม อีกเลย

I met Nai Yok Songkram on a Chiang Rai street playing the Sueng for passers by. I invited him into an empty school room of the Christian school for a recording session. His name means “end of the war”. He said his parents named him that because he was born in 1945. He was a player of modest skill, but with enough determination to earn his living and help his family by his minstrelry. He became blind in the first year of his life. His home was in a small village about three kilometers from the main town. His friend, a rickshaw driver, brought him into town to play for small coins wherever he could find listeners. He said he would sometimes be asked to play at house parties in his village. This is the one and only recording session with Yok Songkram. I never met him again.